Pierwszy w Polsce Ośrodek Wczesnej Interwencji powstał w styczniu 1978 roku w odpowiedzi na zapotrzebowanie rodziców niepełnosprawnych dzieci.
Powstanie Ośrodka było poprzedzone organizowanymi przez Sekretarz ZG TPD Krystynę Mrugalską turnusami rehabilitacyjnymi. Program turnusów odpowiadał potrzebom zgłaszanym przez setki rodziców, tzn. umożliwiał kontakt z zespołem składającym się z lekarza neurologa, psychiatry, fizjoterapeuty, logopedy, psychologa klinicznego. Rodzice otrzymywali kompleksową diagnozę oraz program terapeutyczny i wskazówki do jego realizacji.
Początkowo, od stycznia 1978 roku, rodzice wraz z dziećmi przyjmowani byli przez specjalistów po południu w pomieszczeniach biurowych ZG TPD. Jeszcze w tym samym roku OWI przeniósł się do Instytutu Psychiatrii i Neurologii. We wrześniu 1993 r. Ośrodek otrzymał własny budynek – w Warszawie, przy ulicy Pilickiej 21. Współorganizatorem Ośrodka, jego pracownikiem i wieloletnim dyrektorem była mgr Zofia Pakuła specjalista rehabilitacji i psycholog. W latach 2000 -2014 dyrektorem OWI była śp Monika Kastory – Bronowska. Od początku swojego istnienia OWI udzielił pomocy kilkunastu tysiącom rodzin i przeszkolił wielu lekarzy, psychologów oraz studentów rehabilitacji, pedagogiki specjalnej i logopedów. Wypracował standard wielospecjalistycznej, kompleksowej pomocy dzieciom z zaburzeniami rozwoju psychoruchowego i ich rodzin. Stał się modelem dla wielu nowopowstających ośrodków. Obecnie pomagamy ponad 1700 rodzinom w ciągu roku. Zespół pracowników liczy 76 osób.
Aktualnym dyrektorem Ośrodka jest mgr Dorota Szumbarska- psycholog kliniczny.